Κάθε βράδυ (τις τελευταίες μέρες) πριν κοιμηθώ παρακαλάω να έρθεις στο όνειρο μου… δεν ξέρω πόσο δυνατές και κατά πόσο αληθινές είναι αυτές οι δυνάμεις, πάντως να ξέρεις ότι έρχεσαι. Όλοι οι άνθρωποι έχουν κάποιες αδυναμίες, να πω την ταπεινή μου αλήθεια για τις δικές μου δεν γνώριζα. Όταν αρχίζει και πέφτει το σκοτάδι τις σκέφτομαι όλο και πιο πολύ. Και για να μην παρεξηγηθώ, και το πρωί τις σκέφτομαι αλλά η νύχτα είναι πιο κοντά στα όνειρα μου.
Μικρότερη αναρωτιόμουν γιατί δεν βλέπω όνειρα, σιγά σιγά έχει ξεκαθαρίσει στο μυαλό μου αυτή η απορία μου, μέσα από βιβλία και από προσωπική εμπειρία. Έχω ηρεμήσει και τα χρονοδιαγράμματα της καθημερινότητας μου έχουν μπει σε κάτι παραπάνω από τάξη, με αποτέλεσμα η ζωή μου να κυλάει πιο ήρεμα.
Μπορεί όλα να είναι μέσα στο μυαλό μου και έτσι μάλλον θα πεις με την 1η που θα διαβάσεις αυτό αλλά εγώ έχω πειστεί πως δεν είναι έτσι.
Κάθε βράδυ είσαι στο όνειρο μου ζώντας μαζί μία καθημερινότητα. Είσαι τόσο αξιολάτρευτος και γλυκός σαν να είσαι κάποιο φανταστικό πρόσωπο αλλά μόνο εγώ ξέρω ότι υπάρχεις.
Υπάρχεις και όχι και πολύ μακριά μου χωρίς αυτό να σημαίνει χιλιομετρικά.
Mr. perfect μην φύγετε… σας παρακαλώ. Μπορώ να δίνω ραντεβού κάθε βράδυ στον ύπνο μου κι ας μην μπορέσω ποτέ να σας δω.
Άλλα όπως έχω ξαναπεί:
αξίζει να περιμένεις όταν θέλεις κάτι πολύ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου