Πες το όνομα μου…

Μάθε πρώτα να μιλάς και επανέρχεσαι. Έλα έλα συλλαβιστά, Μα ρί α Ι ω ά ννα. Μπράααααβο σου. Κάρβουν(ο)….εεεε, «αστέρι» είσαι. Με έχεις κουράσει και δεν ξέρω στις πόσες φορές θα το καταλάβεις. Ξέρω πόσο δύσκολο είναι να κυνηγάς σκιές, όλοι το έχουμε κάνει στο νηπιαγωγείο όμως, εσύ το έχεις παρατραβήξει. Κοτζάμ τέρας έχεις γίνει και δε λέει να βάλεις μυαλό. Δεν σου έχει πει η μαμά σου να μην ασχολείσαι με τους γύρω σου και να κοιτάς μόνο τον εαυτούλη σου; Τόσα χρόνια αυτό έκανες, τώρα ξαφνικά τι σε έπιασε;;;; μου λες;;;;
Λοιπόν έχω μία ιδέα και είναι και η τελευταία μου. ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΕΙΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑΤΑΚΙ ΜΟΥ… ούτε συλλαβιστά ούτε ψιθυριστά δεν θέλω να τον λες. Μου φτάνει να βγαίνει από τα στόματα που επιλέγω ή και που θέλουν να το λένε.
Και επειδή ξέρω ότι σε απασχολεί θα σου κάνω και μία ξενάγηση στο όνομα μου, έτσι μπας και σου φύγει η κάψα:
1.Η Παναγία, η οποία συχνά αναφέρεται με το πραγματικό της όνομα Μαρία (Αραμαϊκά, Εβραϊκά: מרים, Μαριάμ) αλλά και ως Παρθένος Μαρία και Θεοτόκος, ήταν Εβραία από τη Ναζαρέτ της Γαλιλαίας, η οποία σύμφωνα με την Καινή Διαθήκη ήταν η μητέρα του Ιησού Χριστού. Οι Μουσουλμάνοι αναφέρονται στο πρόσωπό της επίσης αποκαλώντας την Παρθένο Μαρία αλλά και χρησιμοποιώντας τον προσδιορισμό Σαϊντά που σημαίνει 'Κυρία'. Η Παναγία κατέχει ιδιαίτερη θέση στην χριστιανική διδασκαλία και πίστη.
Οι αναφορές στο πρόσωπο της Παναγίας από την Καινή Διαθήκη ξεκινούν με τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, δηλαδή την εμφάνιση στη Μαρία του Αρχαγγέλου Γαβριήλ και την μεταφορά της χαρμόσυνης είδησης ότι είναι η εκλεκτή για να φέρει στον κόσμο τον Υιό του Θεού, τον Ιησού Χριστό. Οι αναφορές συνεχίζονται καθ' όλη τη διάρκεια της περιγραφής της ζωής του Χριστού, από την Γέννηση μέχρι τη Σταύρωσή Του. Σύμφωνα με την χριστιανική παράδοση, η Παναγία γεννήθηκε στην Ιερουσαλήμ. Ήταν κόρη του κτηνοτρόφου Ιωακείμ και της Άννας, που καταγόταν από το βασιλικό γένος του Δαυίδ. Η Άννα ήταν στείρα, όμως λύνεται η στειρότητα της και γεννάται η Παναγία. Η Εκκλησία εορτάζει το γεγονός αυτό της συλλήψεως στις 9 Δεκεμβρίου. Στα "απόκρυφα" κείμενα αναφέρονται τα Εισόδια, η Κοίμηση αλλά και η Ανάληψή της.
2. Το όνομα Ιωάννης είναι ένα από τα πιο συνηθισμένα αντρικά ονόματα της Ελληνικής γλώσσας, αλλά και πολλών άλλων γλωσσών. Χρησιμοποιείται συνήθως στη νεοελληνική υποκοριστική μορφή όπως: Γιάννης, Γιάννος, Γιαννιός, Γιαννέλης, Γιαννούλης (Νούλης), Γιαννούσης (Νούσης) και Γιαννάκης (Άκης), Τζαννέτος, Τζαννετής, ή μεγαλόσχημα: Γιάγκος, Γιάνναρος, Γιάννακας, αλλά και Γιαννακός (Νάκος), Γιαννούτσος (Νούτσος). Υπάρχει ακόμα το γυναικείο αντίστοιχο Ιωάννα, ή Γιάννα, Γιαννιώ, Γιάννεσα ή Γιαννέσα, Γιάνναινα (ως σύζυγος ου Γιάννη), Γιαννάκαινα (ως σύζυγος του Γιάννακα ή Γιαννακού), και Γιαννούλα.
Το όνομα Ιωάννης προέρχεται από το εβραϊκό όνομα יוחנן (Γιοάναν), που αποτελεί συντομευμένη μορφή του ονόματος יהוחנן (Γιεχόαναν). Σύμφωνα με το The American Heritage Dictionary of the English Language, Fourth Edition σημαίνει «ο Γιαχβέ υπήρξε ελεήμων» [1] ενώ σύμφωνα με το Strong's Concordance σημαίνει «ο Ιεχωβά έχει Ελεήσει» (αρ. λέξης 03076 [2] και 3110 [3]). Με την εξάπλωση του Χριστιανισμού το όνομα πέρασε σε πολλές άλλες γλώσσες και πήρε διάφορες μορφές.

Και τώρα σταμάτα, τα έμαθες όλα… μην τα θες και όλα δικά σου!