Κυριακή 25 Μαρτίου 2012

Μεγαλώνοντας… 26.03.2012 κάπου στις 01.45 τη νύχτα



Κάθε χρόνο, κάθε μήνα και κατά κύριο λόγο κάθε μέρα που περνάει βρίσκω τον εαυτό μου όλο και πιο ‘’πληγωμένο’’ από ανθρώπους. Αντιδράσεις που φαντάζουν ανεξήγητα φαινόμενα και χαρακτηρισμοί που δεν χωράνε σε καμία λογική.

Πόσο πολύ σκοτώνει τις διαπροσωπικές σχέσεις το θάρρος και μερικές φορές το θράσος κάποιων ατόμων. Πραγματικά μεγαλώνοντας συνειδητοποιούμαι πράγματα που στο παρελθόν δεν υπήρχαν στο μυαλό μας ούτε με τη μορφή κακής ιστορίας.

Πως ένας άνθρωπος που βάζεις τα δυνατά σου να του φερθείς άψογα, μιλάς όμορφα μαζί του, ευγενικά συμπεριφέρεται αλλόκοτα; Αναπάντητα ερωτηματικά που βασανίζουν άντρες και γυναίκες καθημερινά…
υποχρεωμένος δεν είναι κανένας μας να μιλάει με κανέναν…
υποχρεωμένοι ήμαστε να φερόμαστε με σεβασμό και καθωσπρεπισμό στις ψυχές άλλων.

Δεν έχεις το δικαίωμα να με πληγώνεις όπως δεν θα το έκανα ποτέ…

Ευχαριστώ!

Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2011

στης καρδιάς μου το γκρίζο


Μετά από μία καταιγίδα τι βγαίνει; Ε ναι λοιπόν… ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ… κάτι που για πρώτη φορά χάρηκα σαν μικρό παιδί. Κάποτε μου έλεγε η μητέρα μου πως όλες τις δυσκολίες πρέπει να μάθω να τις ξεπερνάω, πόσο μάλλον να τις προσπερνάω γρήγορα. Αυτό αποφάσισα να κάνω για 1η φορά σε τόσο γρήγορο χρονικό διάστημα. Νιώθω «ευλογημένη» που μεγάλωσα σε επαρχία και σε μία «υγιή» οικογένεια. Μου έμαθε η αγαπημένη μου (και αναφέρομαι στη μητέρα μου) να σέβομαι αυτούς που με αγαπούν και στέκονται δίπλα μου. Στέκομαι δίπλα σε κάποιον: δύσκολα να το εξηγήσεις εύκολο να το καταλάβεις. Λυπάμαι αλλά το κατάλαβα. Από μικρή ήμουν αρκετά ευαίσθητη και αυτό με έκανε να λυπάμαι. Από εδώ και πέρα θα ακολουθήσω το δρόμο της συμπόνιας. Δύο έννοιες που έχω ξεχωρίσει κάπως μέσα μου όπως έπρεπε να έχω κάνει χρόνια τώρα. Συνεχίζω να προσπαθώ να σε αποβάλλω από εμένα μα ποτέ δεν θα ξεχάσω τα όμορφα.

Πάντα αγαπούσα τα μπαλόνια, τα λουλούδια, τα λούτρινα αρκουδάκια, το ροζ… ήταν αγαπημένα… λατρεύω τις καταστάσεις των πάρτι (φίλους, μουσική και διασκέδαση)…
έτσι θέλω να θυμάμαι και τις στιγμές μας…

ήταν ένα ωραίο πάρτι καθ’ όλη τη διάρκεια απλά τελείωσε κάπως πρόωρα και άδοξα…

μην θυμώνεις, εσύ επέλεξες αυτό το τέλος…

σημείωσε απλά ότι ακούγαμε διαφορετική μουσική… αυτό...

Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2011

Οι ευκαιρίες κομμένες (;)


Εδώ και λίγα χρόνια είχα μαλώσει ή μάλλον είχα φωνάξει δυνατά στον εαυτό μου:

« Μαρία; Οι ευκαιρίες κομμένες…»

Ξέρω ότι από μία μεριά διαβάζουν οι κολλητές μου και γελάνε. Κάθε φορά το ίδιο τροπάριο. Αυτές δίνουν ευκαιρίες και εγώ «κράζω», φωνάζω, ουρλιάζω και τρελαίνομαι ακούγοντας από τα χείλη τους πως όλοι αξίζουν κάποιες.
Πάντα οι συζητήσεις με τις φίλες μου με φτάνουν σε μία κατάσταση (επανάσταση που λέει και ο Χολίδης) απόλυτου πανικού. Έλα που φτάνει η στιγμή της δικής μας απόφασης…

Με τι μούτρα να σε πάρω τηλέφωνο και να σου τα πω; (Βάσω-Ειρήνη-Γιούλα-Βίκη) αναφέρω κάποια ονόματα που είναι αληθινά και πολύ αγαπημένα. Πάντα άκουγα κάτι και να που βγήκε αληθινό: «Εύχομαι να μην σου τύχει».

Να που μου έτυχε… δεν έλεγες τίποτα παλιό γαλανομάτα;;; (αστειεύομαι)

Είναι πολύ δύσκολο να σου ζητάει κάποιος μία ευκαιρία και εσύ να πρέπει να αποφασίσεις αν πρέπει αν τη δώσεις και αν τελικά θα τη δώσεις, όσο για το αν είναι σωστό να τη δώσεις;;; Λάθος γιατί όταν κάνει κάτι 1 φορά είναι νόμος πως θα το ΞΑΝΑκάνει.

Αλλά το πιο δύσκολο είναι να μη ζητάει την ευκαιρία και όμως εσύ να είσαι εκεί με τα πληγωμένα αισθήματα σου (δεν μιλάω για εγωισμό γιατί τον έχεις ξεγράψει) και να περιμένεις μήπως και σε θυμηθεί και την ζητήσει.

Το μόνο που μπορώ να πω από αυτό το σημείο στο οποίο κάθομαι….. είναι……

ΚΟΡΙΤΣΑΡΕΣ ΜΟΥ δώστε τις ευκαιρίες που αξίζουν στις καρδιές σας ανεξαρτήτως του άλλο… με ξέρετε, πάντα θα φωνάζω αλλά θα είμαι και η πρώτη που θα τσουγκρίσω το ποτήρι σε ένδειξη συμπαράστασης…


ΌΣΟ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΕΥΚΑΙΡΙΑ;;;
μάλλον δεν θα ζητηθεί ποτέ.

Αυτό!

Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2011

Ανάμεσα σε δύο…



Ελπίζω να μην πάει ο νου σας κατ’ ευθείαν στο πονηρό… δεν εννοώ ανάμεσα σε δύο ……… αλλά ανάμεσα σε δύο γυναίκες. Θα να αναρωτιέστε επίσης πως πήρα την απόφαση να «βουτήξω» το μυαλό μου στην αρρωστημένη σκέψη των περισσότερων αντρών και αμέσως έρχομαι να σας απαντήσω πως πήρα δύναμη λόγω Παρασκευής.
Γιατί λοιπόν κάποιος άντρας σκοντάφτει ανάμεσα σε τέσσερα…………………… μάτια; Και ποιος φταίει για αυτό; Τα δύο πρώτα ή τα δύο τελευταία; Πολλά τα ερωτήματα και πολλές φορές αναπάντητα.
Μπορεί άραγε κάποιος άντρας να ζήσει με μία γυναίκα για «πάντα»; ΟΧΙ… και αμέσως θα σου πω γιατί. Ποτέ κανένας (μιλάμε πάντα για την πλειοψηφία) δεν το κατάφερε όπως θα ήθελα δηλαδή 100%. Πάντα έρχεται στο δρόμο του το 3ο άτομο. Θες κακή στιγμή; Θες λάμψη; Θες χιούμορ; Θες περνάω όμορφα και όχι σιωπηλά και ανούσια; Πείτε το όπως θέλετε.
Αρχίζουν λοιπόν τα διλλήματα. Να μείνω στο παλιό, στο σίγουρο και απίστευτα βαρετό ή να περάσω στο επόμενο πανέμορφο στάδιο της ζωής μου (που δεν αποκλείεται να φτάσει η μέρα να καταλήξει σαν το προηγούμενο) ;
Πάνω σε κάτι τέτοιες αποφάσεις λυπάμαι που δεν είμαι άντρας γιατί μόνο το μυαλό μιας γυναίκας θα αποφάσιζε σωστά πάνω σε τέτοια αντρικά θέματα… φυσικά και θα προχωρούσα. Είναι πολύ μικρή η ζωή μας για να την καταπιέζουμε σε ανούσιες στιγμές και παραστάσεις δίπλα σε ανθρώπους που δυσκολευόμαστε να αγγίξουμε έστω και τυχαία. …………………Αυτό!............................ (το κλείσιμο είναι κλεμμένο, από έναν πολύ «όμορφο» άνθρωπο και φίλο, το Σάκη).

Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2011

Ιπτάμενος ΠΑΟΚ




Αν και η χώρα βρίσκεται σε περίοδο κρίσης η ομάδα του δικεφάλου του βορρά δείχνει να κάνει έξοδα.

Με ιδιωτικό αεροπλάνο θα ταξιδεύει πλέον η ομάδα στα εκτός έδρας παιχνίδια κάτι πρωτόγνωρο σε ελληνική ομάδα, αφού τα βρήκαν o κ. Ζαγοράκης με την ASTRA AIRLINES.

Αφού τους έχουμε δει πάμπολλες φορές να επιβιβάζονται στο ασπρόμαυρο πούλμαν, τώρα ήρθε η ώρα να τους χαζέψουμε να ποζάρουν έξω από το μαύρο με το σήμα της ομάδας αεροπλάνο.

Μαζί τους βέβαια και τα τρία κορίτσια(αεροσυνοδοί) που θα τους «συνοδεύουν» στις αποστολές.

Άντε και με πλοίο…!

Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2011

Άντρες VS Γυναίκες: Γιατί απλά δεν είμαστε ίδιοι



Εχει διαπιστωθει επιστημονικα οτι υπαρχουν 78 γονιδια που κανουν τη διαφορα μεταξυ αντρων και γυναικων. Δεν εχει ομως ακομη διευκρινιστει η ταυτοτητα τους. Οσο λοιπον οι επιστημονες συνεχιζουν την ερευνα τους, ας δώσουμε κι εμείς τη δική μας άποψη πάνω στο θέμα!
1. Οι γυναικες εχουν το γονιδιο του συνδυασμού των χρωματων. Ξερουν ποιο χρωμα ταιριαζει με ποιο. Οι αντρες σκεφτονται οτι αφου το κοκκινο ειναι ωραιο και το πρασινο επισης, γιατι να μη βαλουμε δυο ωραια χρωματα μαζι.

2. Οι αντρες μιλανε με προτασεις και οι γυναικες με παραγραφους. Οι αντρες αρχιζουν μια προταση...και οι γυναικες την τελειωνουν.

3. Οι γυναικες μπορουν να θυμουνται καθε λεξη του διαλογου που εγινε πριν απο ενα μηνα αναμεσα σε αυτες και τον συντροφο τους. Οι αντρες μπορουν να θυμουνται την τελικη ταχυτητα αυτοκινητων που δεν προκειται να αποκτησουν.

4. Οι γυναικες μπορουν να καταλαβουν τις αλλες γυναικες. Οι αντρες ποτε.

5. Οι γυναικες εχουν το γονιδιο που τις εμποδιζει να παρκαρουν ενα αυτοκινητο αναμεσα σε δυο λευκες ισιες γραμμες σε ενα αδειο παρκινγκ.

6. Οι γυναικες εχουν ενσωματωμενο ημερολογιο στον εγκεφαλο που τους επιτρεπει να θυμουνται ολες τις επετειους. Αυτο απουσιαζει απο τον εγκεφαλο των αντρων.

7. Στους γαμους οι γυναικες πρωτα κλαινε και μετα μεθανε. Οι αντρες πρωτα μεθανε και μετα... κλαινε.

8. Οι αντρες εχουν το γονιδιο που τους επιτρεπει να ακουνε το ανοιγμα μιας μπυρας απο τρια δωματια μακρια.

9. Οι γυναικες μπορουν να μυρισουν βρομικα αθλητικα παπουτσια απο 300 μετρα. Οι αντρες μονο αν τους τα βαλεις κατω απο την μυτη τους και αν δεν ειναι τα δικα τους.

10. Οταν καποιος αγοραζει καινουριο αυτοκινητο οι αντρες τον ρωτανε τι μαρκα ειναι και οι γυναικες τι χρωμα.

11. Οι αντρες πληρωνουν για κατι που τους χρειαζεται 300 euro ενω αξιζει 100. Οι γυναικες πληρωνουν 100 euro για για κατι που αξιζει 300 και δεν το χρειαζονται.

12. Οι γυναικες τρωνε τσιλι οταν τους αρεσει, οι αντρες παντα, για να αποδειξουν οτι μπορουν.

13. Οι γυναικες δεν θα σκοτωναν, θα μπορουσαν ομως να σε κανουν να αυτοκτονησεις.

14. Οι γυναικες θα μπορουσαν να χρησιμοποιησουν το σεξ για να καταφερουν αυτο που θελουν. Οι αντρες δεν θα μπορουσαν, επειδη αυτο που θελουν ειναι το σεξ.

15. Οι γυναικες δεν βρισκουν διεγερτικο το να παρακολουθουν δυο αντρες να κανουν σεξ.....
Οι αντρες παλι για το αντίστοιχο φυλο....

16. Οι αντρες θεωρουν οτι 2 η ωρα το πρωι ειναι καλη ωρα για να κοιμαται κανεις. Οι γυναικες θεωρουν την ιδια ωρα καταλληλη για να μιλησουν για τη σχεση τους.

17. Οι γυναικες εχουν το "να παρει, τελειωνει το χαρτι υγειας στο μπανιο και πρεπει να το αντικαταστησω" γονιδιο. Οι αντρες εχουν το "να παρει, μου φερνεις χαρτι υγειας;" γονιδιο.

18. Οι αντρες εχουν το γονιδιο που τους επιτρεπει να κοιμουνται οταν ενα μωρο κλαιει.

19. Οι γυναικες παραγγελνουν μπροκολο για γαρνιρισμα στην μπριζολα τους και τρωνε τις πατατες των αντρων.

20. Οι γυναικες θυμουνται ολα τα ρουχα που εχουν φορεσει την τελευταια δεκαετια. Οι αντρες δεν θυμουνται τι φορουσαν την προηγουμενη μερα αν δεν κοιταξουν στο πατωμα.

21. Οι αντρες εχουν το γονιδιο που τους εμποδιζει να παρακολουθουν ποδοσφαιρο και να μιλανε συγχρονως. Οι γυναικες εχουν το γονιδιο του να παρακολουθουν τηλεοραση, να βαφουν τα νυχια τους, να μιλανε στο τηλεφωνο και να πινουν και καφε.

22. Οι αντρες βλεπουν το γυμναστηριο σαν φυσικη δραστηριοτητα. Οι γυναικες το βλεπουν σαν κοινωνικη.

23. Αν ρωτησεις μια γυναικα για το πως να πας καπου, θα σε οδηγησει μεσω καταστηματων.

24. Οι γυναικες εχουν το "τα παιρνω ολα προσωπικα" γονιδιο.

25. Οι αντρες εχουν το γονιδιο να απαντανε σε δυσκολες ερωτησεις με ενα μμμμμ...

Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2011

Παιχνίδι και στον πάγκο

















Μπορεί να μην αγωνίστηκε αλλά δεν σταμάτησε λεπτό να χαμογελά και να αστειεύεται με τους νεότερους συμπαίκτες του. Ο λόγος για τον 34χρονο αμυντικό του ΠΑΟΚ Μπρούνο Τσιρίλο.

Ο ιταλός ποδοσφαιριστής βρέθηκε στο «Κλεάνθης Βικελίδης» όπως και όλη η αποστολή του δικεφάλου με αφορμή το ντέρμπι της 7ης αγωνιστικής απέναντι στον ΑΡΗ.

Ο ιταλός έπαιζε με κάποιο πλαστικό παπάκι στο πάγκο των φιλοξενούμενων και όπως ήταν λογικό τα γέλια δεν άργησαν να έρθουν.

Ο ίδιος φαίνεται να γνώριζε καλά με τι παιχνίδι έχει να κάνει, αφού τον τελευταίο χρόνο δηλώνει ερωτευμένος και χαζομπαμπάς με την ενός χρονών κορούλα του που απέκτησε με την ηθοποιό Έλενα Ασημακοπούλου.

Τετάρτη 12 Οκτωβρίου 2011

By Konstantina Passia



θα σου πω αμεσως γιατι αδερφουλα μου...ειναι καποια ατομα που το μονο που τους νοιαζει ειναι να περνανε καλα...απαξ και το καταφερουν αυτο μετα αντε γεια...για αυτο λεμε οτι ειναι μονο λογια...ΛΟΓΙΑ και ποτε πραξεις..Σε κερδιζουν με τα λογι...Δείτε περισσότερα

Κανεις δεν αξιζει ομως περισσοτερο απο τον εαυτο σου...και αν εσυ δωσεις αυτην την εντυπωση καπου...τοτε να μαθεις να προστατευεις τον εαυτο σου γιατι ΟΛΟΙ εχουμε την χρηστικοτητα μας...Απλα η μεγαλη μαγκια ειναι να μην βρεθεις στην θεση του χρησιμοποιημενου ξανα...


(ευχαριστούμε πολύ για την τοποθέτηση-συμβουλή αδερφή μας…οι αδερφές σου Μαρία-Ιωάννα + Μαρία-Παναγιώτα)

ES EI GI EI PI O

Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2011

"επικίνδυνη αγάπη"



Μπορεί να είμαι 22 αλλά μπορώ να σχολιάσω έστω και λίγο το θέμα. Αυτό το άρθρο το γράφω με αφορμή τη ζωή μου και την ψυχοσύνθεση των ανθρώπων.

Από μικρή άκουγα τη μητέρα μου να μου λέει πόσο πολύ αγαπάει το μπαμπά μου… τον μεγάλο μου αδερφό πόσο πολύ αγαπάει εμένα και τον άλλο μου αδερφό. Στη συνέχεια πόσο αγαπάει τις γυναίκες της ζωής του ενώ τον μικρό που μετά από χρόνια με την κοπέλα του επισημοποιήσανε αυτό το πανέμορφο που είχανε και έδειξαν σε όλους μας πόσο αγάπη υπάρχει μεταξύ τους.

Μετά από όλα αυτά που βιώνω μέσα στην ίδια μου την οικογένεια μου είναι αδύνατον να πιστέψω πως όταν αγαπάς κάποιον δεν μπορείς να τον έχεις.

Εκτός αν η μοίρα κάποιων είναι λάθος γραμμένη.

Αναρωτιέμαι τι είναι αυτό που καθορίζει τι και πότε θα έχουμε αυτό που θέλουμε δίπλα μας…

Πως μπορεί μία δυνατή αγάπη να γίνει επικίνδυνη;

Μέσα από τεράστια συναισθήματα ξεμένει για καιρό η αίσθηση ενός φιλιού που ήταν και το τελευταίο και κατ’ ευθείαν η σκέψη που δεν χωράει ο νους… (δεν γίνετε να ήταν το τελευταίο) ξέρω ότι το ένα αναιρεί το άλλο αλλά όποιος αγάπησε πραγματικά θα με καταλάβει.

Αν πάλι δεν αγάπησε καλύτερα να προσπεράσει όλα όσα διαβάζει.

Στον δικό μου κόσμο θα προτιμούσα να μην υπάρχουν επικίνδυνες αγάπες, μόνον έντονες και πραγματικές.



Αγάπη είναι……. Ανεξήγητο ακόμη και για μ’ ένα που το έζησα, ζω και θα το ζω…….



...........μία παλαιότερη δημοσίευση.........(συνδέεται άμεσα)

«( Μετρώντας όνειρα έχασα την αίσθηση του χρόνου της πραγματικής ζωής μου. Μία ζωή που (όσο εγωιστικό κι αν ακούγεται) την έζησα σε λίγες ώρες μαζί σου…
Σε μία αγκαλιά χωράνε τόσα συναισθήματα; Αυτό ρωτούσα μέχρι πρότινος όπως και εσύ και εσύ και όλοι.

Πάντα μου έλεγε η μητέρα μου να ονειρεύομαι καθημερινά, να ζω την κάθε στιγμή και το κάθε λεπτό σαν να είναι το τελευταίο… την άκουγα αλλά δεν είχα ονειρευτεί κάτι που θα με έκανε να ταξιδέψω.

Μία φορά έζησα τη στιγμή σαν να ήταν η τελευταία και………………………..

Την ρώτησα γιατί μου το έλεγε και μου απάντησε:

«αν δεν το έκανες συνέχεια δεν θα καταλάβαινες πιο είναι το πιο σημαντικό».
Πλέον ταξίδεψα, έζησα και «ονειρεύτηκα» το όνειρο… (δεν μπορώ να το εξηγήσω αλλιώς).

Υπάρχει τρόπος να συμμαζέψω τα συντρίμμια του ονείρου; Να τα κλειδώσω κάπου ώστε να μην πονέσω; Δεν φοβάμαι τον πόνο αλλά γιατί; Δεν είμαι ανίκανη να πονέσω για το όνειρο μου αλλά δεν ξέρω αν το ίδιο το επιθυμεί.

Τα όνειρα μου είχα πάντα ρόζ χρώμα, μαζί σου έγιναν ροζ με κάτι ακόμη….. και ξαφνικά έγιναν γκρίζα. Εγώ είχα βάλει μόνο το ροζ γιατί άλλαξαν τόσο πολύ;
ΠΙΟ ΗΤΑΝ ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΣΟΥ που άλλαξε και το δικό μου;

Μας πήγαινε το ροζ……………… ειδικά στα μάτια σου! )»

καλή εβδομάδα...!


Ήρθε η ώρα να επιστρέψω… Δευτέρα λοιπόν και ξανά όλοι στους ίδιους ρυθμούς. Και λέω όλοι γιατί είμαι μία από τους πολλούς.

Δουλειά…σπίτι, σπίτι…δουλειά…

με κάποιες εξαιρέσεις(μεσοβδόμαδα ξενύχτια στο ένα και μοναδικό στέκι, galleraki).
Και κατά προτίμηση θα καθιερώσω το κλείσιμο της εβδομάδας με σινεμά και έτσι θα βγάλουμε το χειμώνα…


«JOHNNY ENGLISH REBORN» με τον απίστευτο Rowan Atkinson ( ή αλλιώς, Mr Βean)

«Εν έτει 2011, λοιπόν, για άλλη μια φορά οι Βρετανικές Μυστικές Υπηρεσίες βρίσκονται σε αδιέξοδο κι αναγκάζονται να αναθέσουν, μετά φόβου Θεού, μια εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση, την προστασία του ηγέτη της Κίνας από έναν αυτομολήσαντα της ΜΙ7 σε μια σύνοδο κορυφής, στον πιο αδέξιο πράκτορά τους (τη μόνη τους ελπίδα!), πράγμα που οδηγεί σε γέλια μέχρι δακρύων»……….




Και επειδή χρειάζεται το γέλιο στη εποχή που ζούμε, πρέπει να την δείτε αυτή την ταινία.


Από εμάς να έχετε έναν απίστευτο χειμώνα και να θυμάστε: « ο χειμώνας είναι η καλύτερη εποχή του χρόνου » .

Καλή εβδομάδα και καλό χειμώνα (γεμάτο όνειρα και έρωτα).

Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2011

lilian-thodoris (mpempa)



Να ζήσετε ευτυχισμένοι και ερωτευμένοι όπως τώρα!



Κάθε χρόνος σας, να είναι παραμυθένιος…

Κάθε μέρας σας, να είναι αξιοζήλευτη…

κάθε λεπτό σας, να είναι μοναδικό…



Σας αγαπώ πολύ, μα πιο πολύ τη μπέμπα «μου»…(Δήμητρα, για να μην ξεχνιόμαστε)!

Θα μπορούσα να γράφω ώρες ολόκληρες αλλά… αλλά είπα να το αποφύγω γράφοντας απλά ένα στοίχο και αφιερώνοντας τον και στους δύο :

«αν μ’ αγαπάς μείνε κοντά μου, όσα και αν έρθουν να είσαι πάντα εδώ»

Η αδερφή σας,
Μαρία-Ιωάννα

δεν είναι αγάπη αυτό που ζούμε σου λέω...


Μετά από μέρες πήρα βαθιά αναπνοή και είπα να εμπλουτίσω με μία ακόμη «σκέψη» μου αυτό το μικρό δρομάκι της ζωής μου που λέγεται: «οδός Μαρία-Ιωάννα».

Οι δυσκολίες πολλές μα παραπάνω η θλίψη στα μάτια των φίλων είναι αυτό που μας πονάει περισσότερο. Τι και αν έχεις συνέχεια τους αγαπημένους σου δίπλα; Καλύτερα να ήταν μακριά και απλά ας άκουγα χαρούμενες φωνούλες στο τηλέφωνο.

Βουρκωμένα μάτια δίπλα σε έναν άγνωστο ταξιτζή και εγώ να λαμβάνω την εικόνα από μία κλήση. Αυτό είναι που με πληγώνει περισσότερο… που δεν είμαι αυτός ο οδηγός εκείνη τη στιγμή. Να παρκάρω και να σου πω απλά μια φράση:

«εγώ είμαι εδώ»… ξέρω ότι σου φτάνει…

Πολλές φορές δεν φτάνει μόνο να αγαπάς ή μάλλον να λατρεύεις κάποιον, χρειάζεται να είναι έτοιμος και αυτός να το κατανοήσει. Όταν κάποιος το νιώθει και δεν συμπορεύεται με αυτό απλά είναι ανίκανος να το έχει.

Όταν ζούμε κάτι τέτοιο… απλά πρέπει να σκεφτόμαστε ότι δεν είναι αγάπη αυτό που ζούμε… είναι απλά ένας «πανικός»…
( ένας στίχος από το τραγούδι «μικρός τιτανικός» του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα απλά αρκεί)

Ζούμε τον πόνο και μαθαίνουμε να συνυπάρχουμε ώσπου να τον ξεπεράσουμε.

Ξεπέρασε πρώτα αυτό το τελευταίο βλέμμα, με τα εκφραστικά μάτια και μετά απλά θα υπάρχει σε ένα μικρό κομμάτι της ψυχής…..

(γιατί από εκεί δεν μπορεί να το ξεριζώσει κανείς)