
Κάθε χρόνο, κάθε μήνα και κατά κύριο λόγο κάθε μέρα που περνάει βρίσκω τον εαυτό μου όλο και πιο ‘’πληγωμένο’’ από ανθρώπους. Αντιδράσεις που φαντάζουν ανεξήγητα φαινόμενα και χαρακτηρισμοί που δεν χωράνε σε καμία λογική.
Πόσο πολύ σκοτώνει τις διαπροσωπικές σχέσεις το θάρρος και μερικές φορές το θράσος κάποιων ατόμων. Πραγματικά μεγαλώνοντας συνειδητοποιούμαι πράγματα που στο παρελθόν δεν υπήρχαν στο μυαλό μας ούτε με τη μορφή κακής ιστορίας.
Πως ένας άνθρωπος που βάζεις τα δυνατά σου να του φερθείς άψογα, μιλάς όμορφα μαζί του, ευγενικά συμπεριφέρεται αλλόκοτα; Αναπάντητα ερωτηματικά που βασανίζουν άντρες και γυναίκες καθημερινά…
υποχρεωμένος δεν είναι κανένας μας να μιλάει με κανέναν…
υποχρεωμένοι ήμαστε να φερόμαστε με σεβασμό και καθωσπρεπισμό στις ψυχές άλλων.
Δεν έχεις το δικαίωμα να με πληγώνεις όπως δεν θα το έκανα ποτέ…
Ευχαριστώ!